25 Haziran 2014 Çarşamba

Minik oğlumla kavuşma hikayemiz

Hayatınıza günün birinde küçük bir adam girer ve kalbiniz onun için atmaya başlar. Bebeğimi doğurmadan önce tüm anne olmuş arkadaşlarımdan duyduğum "tarifi imkansız duyguyu" doğum yapınca tarif edebileceğimi iddia etmiştim ama ne yazık ki ben de edemedim. Bu duygunun gerçekten tarifi yoktu. Hala yok :) Saatlerce kalkmadan uyuyabilen ben bir bebeğin tıs sesine uyanabiliyor, uzun süren banyo keyfimden, özgürlüğümden, arkadaşlarımdan, tüm hayatımdan onun için vazgeçebiliyordum.

Gelin önce bu minik adama kavuşma hikayemi yazayım :)
Asude ebecim lavanta yağları koklatıyor, homepatileri veriyor, güldürüyor ve bıkmadan masaj yapıyordu. Bu arada 5-6 saat geçirdik, odaya her gelen nasıl gülerek ve uyuyarak doğum yapıyorum diye hayret ediyordu.
İşte bu bizim hikâyemiz öyle saf öyle temiz:)
Hamile olduğumu öğrenir öğrenmez internette normal doğumu araştırmaya başlamıştım. Işte o zaman rastladım ona,"Asude ebe Merhaba, ben hamileyim henüz 8 haftalık’’ diye aradım heyecanla. Sıcacık, içten ses tonuyla ‘’ee ne güzel’’ dedi bana:) Ve seyahat arkadaşım ile yolculuğumuz başlamış oldu.

Sonra normal doğumu desteklediğini düşündüğüm bir doktor da buldum. Eşimle beraber Hamile Okulu' ndan doğum öncesi doğum sonrası eğitimler, pekiştirme dersleri, arada sürekli Asude ebemle telefonlaşmalar derken 40. Haftaya girmiştim. NST’ de hiç kasılma çıkmıyordu,  iyice heyecanlanmaya başlamıştım,  stres her geçen gün artıyordu.  Asude ebeyi aradım "Ben doğuramayacağım herhalde, bu çocuğun hiç gelmeye niyeti yok", dedim. "Sen bir gel yarın buraya", diye yanıtladı canım Asude ablam. Beni karşılayıp "nasılsın" der demez salya sümük ağlamaya başladım. O gün masajları, taş terapisi, sohbeti, homepati, güler yüzüyle beni rahatlatıp evime yolladı.
Ancak ertesi gün doktor randevum hiç beklemediğim şekilde gelişti. 40 haftadır gittiğim, internette normal doğumu desteklediğini yazan doktorum bebeğimin suyunun bittiğini ve acil sezeryana alınmam gerektiğini söylüyordu. Yaşadığım hayal kırıklığı ile Asude ebeyi aradım. "Su bitiyorsa doğum başlayacak demektir ancak sen bilirsin " dedi. O sırada daha önce bir kez Hamile Okulunda gördüğüm güler yüzlü Dr. Ebru Akbay geldi aklıma. " Ebru Hanımdan randevu alıp koşarak yanına gittik. Suyumun azaldığını ancak doğumun yaklaştığını gösteren işaretlerinde mevcut olduğunu, bu saatten sonra yapılabilecekleri sıraladı ve bana nefes terapisi önerdi. Önerileri oldukça mantıklı geldi ve onunla doğum yapmak istediğimi o an anlamış oldum. Ebru Hanım'ın nefes terapisinden çıkınca kendimi daha özgür hissettim ve kendi doktorumu arayıp normal doğumu destekleyen bir doktor ile devam etmek istediğimizi söyledik, bu doktorumuz için de oldukça şaşırtıcı oldu, çünkü sezeryan için ameliyathane ve saat ayarlanmıştı. Etrafımdaki herkesin delirdiniz mi siz demesine aldırmadan Ebru Hanıma ve Asude ebeme gönül rahatlığıyla teslim oldum. Ebru Hanim ve Asude ebe ile kontrollü şekilde 1 gün daha bekledik. O güne kadar Nst kasılma hep 0 çıkarken o da ne 80 i 90 i gösteriyordu, nişanim gelmişti ancak ben hala hiçbir şey hissetmiyordum. 41.haftaya girdigim gün yine kontrole gittim.Ebru Hanim bebeğin suyunun arttığını söyledi,  mucizevi şekilde söyledikleri yöntemlerle suyu arttırmayı başarmıştık. O günün gecesinde sancıları pardon dalgaları hissetmeye başladım. Asude ebeyi aradım. Doğumun çok yaklaştığını kasılma sıklığına göre kendisine haber vermemizi istedi. Sabah 5' e geldiğinde sancılar artık uykuya izin vermiyordu ancak dayanılmaz derecede degildi. Asude ebe ile hamile okulunda buluştuk.  Neredeyse 5 cm açılmam olmuştu. Pilates topu ve homepatiler ile gülerek, sohbet ederek arada duş alarak oğlumu karşılamaya hazırlanıyordum. Ebru Hanim da sabah erkenden okula gelmişti.  Kasılmalar artınca 8 gibi hastaneye gittik.
Bizim Hikayemiz
Asude ebecim lavanta yağları koklatiyor,  homepatileri veriyor, güldürüyor ve bıkmadan masaj yapıyordu. Bu arada 5-6 saat geçirdik, odaya her gelen nasıl gülerek ve uyuyarak doğum yapıyorum diye hayret ediyordu. Belime vuran ağrı artık dayanılmaz olduğunda yapamayacağımı, artık dayanamayacağımı söyledim. Asude ebe de Ebru Hanim da artık neredeyse bittiğini sona yaklaştığımı söylediler. Asude ebe görevi bir ara Ebru Hanım a devretti, bir doktordan çok bir abla gibi belime masaj yaparken bacağımdaki kanları silerken buldum onu. ( Ha bu arada sezeryanın adını bile anmadılar, ağrı belime vurduğunda onlar sezeryan ister misin deseler hiç düşünmeden evet derdim:)) Ikınma süreci başladı. Doğum masasının önünde çömelerek ıkınmaları karşıladım.  Yarım saatlik ıkınmanın ardından oğlum kesesiyle beraber 15:26'da çömeldiğim yerde  doğdu, Ebru hanım kesesinden sıyırdıktan sonra oğlumu kucağıma verdi. Kordon atımı bitip kordonu kesildikten sonra kontroller ve plasentanın ayrılmasını beklemek üzere oğlumla birlikte masaya geçtik.
Asude ebe ile doktor hanımın gözlerindeki parlamayı gördüğümde iyi ki doğumu böyle bir ekiple yapmışım dedim, bu kadar hissederek, bu kadar içten, bu kadar abla.. sizi seviyorum Hamile Okulu :) 2. doğumda görüşmek üzere..
Serap & Barış & Atlas Tuna
http://www.hamileokulu.com/sizden-gelenler/iste-bizim-hikayemiz-oyle-saf-oyle-temiz